Notatka prasowa, 7 grudnia 2015
Notatka prasowa, 7 grudnia 2015
Czyżbyśmy naprawdę mieli nową radę miasta w Oslo?
My, kolektyw mieszkańców Vestbredden Vel Vel, nie zauważamy żadnej różnicy.
Wręcz przeciwnie, rozczarowanie Arbeiderpartiet (Partią Pracy) i Miljøpartiet De Grønne (Partią Zielonych) nie ma końca.
Naszemu samodzielnie prowadzonemu, ekologicznemu kolektywowi obiecano wielkimi i pięknymi słowami dialog o komunalnej umowie najmu, jeśli zmienią się władze miasta.
Przez moment wydawało się, że w rzeczywistości za tymi słowami pójdzie odpowiednie działanie. Nowa radna dla rozwoju miasta Hanna Elise Marcussen (MCR/Partia Zielonych) zaraz po wyborach wycofała sprzedaż Hausvartalet (kulturalnej dzielnicy Haus) z przeznaczeniem do ponownego rozważenia. Powiedziano nam, że radny miał moc zaprzestania sprzedaży. Wydawało nam się, że są szanse na długo oczekiwany dialog o przyszłości dzielnicy, gdzie intencje planu regulacji z 2008 roku w końcu będą traktowane poważnie!
3 grudnia publicznie ogłoszono, że sprzedaż mimo wszystko nie zostanie zatrzymana. Plotka głosi, że głównym powodem kontynuowania sprzedaży jest to, że komunalny przedstawiciel prawny ogłosił niemożność zatrzymania sprzedaży. Ale w mediach, radna Hanna Elise Marcussen wyraża, że powód jest inny: anulowanie sprzedaży może spowolnić proces niezbędnej odnowy budynków, i że będzie to kosztować radę miasta Oslo zbyt dużo pieniędzy. Istnieje także strach przed roszczeniami firmy Urbanium w przypadku zatrzymania sprzedaży.
Skąd taki pośpiech, po 16 latach publicznego zaniedbywania?
Te sprzeczne dane muszą mieć swoje wyjaśnienie. Jeśli jest niemożliwością prawną, aby anulować sprzedaż, to musi to zostać wyjaśnione i uzasadnione! Wiadomym jest, że rada miasta nadal ma głosować nad tą sprawą i nie ma absolutnie nic niemożliwego w tym, by radny proponował odstąpienie od sprzedaży. Wniosek taki zgadzałby się z tym, co nam wdzięcznie obiecano przed wyborami. Zamiast tego rada podąża już wydeptanym szlakiem dawnej, Høyre (prawicowej) rady miejskiej. Widocznie dużo się dzieje w drodze z bycia opozycją do zajęcia pozycji rzeczywistej władzy.
Rada miejska opiera swoją opinię na temat sprzedaży na tych samych metodach obliczeniowych od 2009 roku, kiedy to proces został zainicjowany, bez brania pod uwagę rzeczywistych okoliczności. Dominującym partiom w ratuszu wręczono szczegółową dokumentację projektu odnowienia i aktywnego udziału użytkowników Vestbredden jeszcze przed wyborami, i dokumentacja ta wykazuje, że działania sprzedaży bazowane są na podstawie błędnych numerów i treści.
Sposób, w jaki rada miasta odgrywa rolę w nastawianiu różnych części Hauskvartalet przeciwko sobie jest zwyczajnie niesmaczny. Chodzi o to, że chcą oni użyć kwoty ze sprzedaży na remont Hausmanii. Nowa rada miasta używa metod podziału i podboju charakterystycznych również dla byłej władzy. Hauskvartalet nigdy nie było silniejsze i bardziej zjednoczone niż w tym momencie, a sposób, w jaki kieruje się tą sprawą może być postrzegany tylko jako próba zapoczątkowania niepotrzebnego konfliktu.
Jest już przygotowany plan dla Hausvartalet, który ma podstawę w kontynuowaniu własności komunalnej i który, poza spełnianiem planu regulacji, nie będzie kosztować Oslo rady miasta o wiele więcej niż ekologiczny Krone-is (ponadczasowy, norweski lód na patyku). Ten wymagaący długiej i żmudnej pracy plan projektu był gotowy do odbioru dzień przed wznowieniem sprzedaży, w związku z czym nie był w ogóle wzięty pod uwagę. Nie było żadnego zainteresowania ze strony rady miasta aby usłyszeć pogląd użytkowników dzielnicy, czy zapoznać się z konkretnymi i konstruktywnymi propozycjami rozwiązań, które zostały złożone.
Jeśli władza weszłaby w dialog, który obiecała nam przed wyborami, nie byłoby problemu, ale zamiast tego jesteśmy poważnie pomijani i jej chęć pozytywnych zmian w sprawie wygląda nierealnie. Ekologia miejska to coś więcej niż tworzenie finansowanych przez reklamy rowerów miejskich.
Niezwykłym jest to, że Vestbredden Vel Vel staje teraz na gorszej pozycji politycznej niż przed wyborami, kiedy to panujące obecnie strony wspierały naszą walkę przeciwko prywatyzacji okolicy! Biorąc pod uwagę zwłaszcza fakt, że większość mieszkańców kolektywu wsparła demokratyczne zasady gry, a ich głos dał tym ludziom zza wielkich słów władzę, czyli formę “najszybciej rozwijającego się w świecie kapitału”.
Rozczarowany i wkurzony, ale nigdy nie poddający się!
boleśnie,
kolektyw Vestbredden Vel Vel